ویژگی های کودک بی ادب و نحوه برخورد با بچه بی تربیت
به چه کودکی بی ادب میگوییم؟
اگر در کودکتان رفتار توهین آمیز مانند فحش دادن، فریاد زدن، مشاجره کردن، نادیده گرفتن شما، رد درخواستهایتان، اسمگذاشتن روی اشخاص( اسمها یا صفات توهینآمیز) دیدید، باید بگوییم که بله این یک رفتار بیادبانه است. با دیدن این رفتارها زنگ خطر برای والدین به صدا در میآید.برای مشاوره با روانشناس کودک اینجا کلیک کنید
دیدن این نوع رفتارها از جانب بچهها به شما می گوید که باید کنترل بیشتری بر اوضاع داشته باشید و محدودیتهای بهتری برایشان تعیین کنید. البته این را بدانید که این فرآیندی است که در طول زمان اتفاق می افتد و به یکباره موجب تغییر بچهها نمیشود. آموزش ادب و احترام به کودکان زمان میبرد ولی شما باید به آن پایبند باشید.
علت بی ادبی کودکان
مطمئن باشید که هیچ بچهای از شکم مادرش بیادب به دنیا نمیآید. بچهها در طی فرآیند رشد از دیگران یاد میگیرند که بی ادب باشند. داشتن مهارت های اجتماعی ارزشمند برای کودکان مثل احترام، صبوری و مهربانی بسیار مهم است چون بر رفتار کودک در هنگام بازی با همسالانش، کلاس درس، خانه، محل کار آینده و زندگی تأثیر می گذارد.
- خود بزرگبینی: افرادی که خودشیفته هستند برای دیگران هیچ ارزشی قائل نیستند مگر به عنوان وسیلهای برای رفع نیازها و خواستههایشان
- فردگرایی و عدم خودکنترلی: این اشخاص اینطور فکر میکنندکه من این کار را به روش خودم انجام میدهم و برایم مهم نیست که شما چه فکری میکنید
- خود را کم ارزش دیدن: حس دشمنی و تدافعی بودن در این افراد اغلب نشانهی حس ناامنی و عدم اعتمادبهنفس است.
- مادی بودن: اشخاصی با این دید معتقدند که در جستجوی پول و دارایی بودن مهمتر از ابراز مهربانی است.
- بیعدالتی: بیعدالتی ممکن است سبب ایجاد حس حسادت، تضعیف روحیهی آدمی، افسردگی یا خشم شود و همین موضوع هم بیادبی را به دنبال خواهد داشت.
- استرس: افرادی که بیش از حد کار میکنند یا تحتفشار قرار دارند ممکن است نسبت به اطرافیان خود بیتفاوت باشند.
- ناشناس و غریبه بودن: اینگونه بیادبیها اینطور رخ میدهند که اگر من شما را نمیشناسم، مهم نیست که چطور با شما رفتار کنم.( این مورد را شخصاً در ترمینالهای مسافربری دیدهام.)
- عدم نیاز به دیگران
- خشم
- ترس
- بیماریهای روانی
البته چند دلیل دیگر هم میتواند برای علت بی ادبی کودکان وجود داشته باشد. بعضی از پدر و مادرها یاد نگرفتهاند که خودشان رفتارهای خوب و اجتماعی داشته باشند ( امکان دارد که خودشان هم از داشتن پدر و مادر که چنین رفتارهایی به آنها بیاموزد محروم بودهاند یا در محیطی محروم بزرگ شده باشند) و ممکن است تشخیص ندهند که چه کار اشتباهی انجام میدهند یا نمیدانند چگونه به فرزندانشان ادب و اخلاق بیاموزند.
امکان دارد که بعضی از پدر و مادرها چنان درگیر زندگی خود باشند که نتوانند متوجه سبک رفتار فرزندشان با دیگران شوند یا حتی انرژی لازم برای مراقبت از آنها را نداشته باشند. (نمونهاش را حتما در دور و بر خودتان دیدهاید.)
والدین یک کودک بیادب ممکن است احساس کنند کنترل امور را از دست دادهاند و توانایی یا انرژی برای تربیت فرزند خود را ندارند.روانشناس کودک در تهران می تواند به شما کمک کند